.....::::: GALERIA FOTO :::::.....

Kościół parafialny w Lipsku, murowany, z ok.1895 roku

        W 1613 r. (28 lutego) Samuel z Lipia, sędzia ziemski bełski, wyniósł Lipsko do rzędu miast. Było ufortyfikowane fosą i wałami. Ich ślady widoczne są dotąd. Rolę obronną spełniała również, przepływająca przez miejscowość rzeka Tanew.

      W 1790 r. miasteczko należało jeszcze do rodziny Lipskich. Następnie przeszło na własność rodziny Matczyńskich, Cybulskich, Gwaczewskich i ich spadkobierców. Z biegiem czasu Lipsko straciło charakter miasta i stało się wsią. Żona Samuela, Helena z Boguskich, ufundowała w 1625 r. kościół murowany. Parafia erygowana w 1625 r.

     Do XIX w. parafia zakonna, kolejno: dominikanów, bernardynów, reformatów i jezuitów. Pierwszym proboszczem diecezjalnym został w 1828 r. Ks. Jan Trzepjak - Węgier, który otoczył kościół murem. Tutaj umarł i został pochowany (miejsce grobu nie znane). W 1889 r. pożar zniszczył Lipsko wraz z kościołem i plebanią. W 1912 r. wydzielono z parafii Bełżec i utworzono tam samoistną parafię. Kolejny podział miał miejsce w 1967 r., gdy powstała parafia w Łukawicy.

       Pierwszy kościół parafialny, pw. Św. Andrzeja Apostoła i Męczennika, drewniany spłonął w r. 1648, następny z lat: 1701-1713, murowano - drewniany, spłonął w 1762 r. Obecny z lat: 1763-64, konsekrowany w 1825 r. przez bpa Łukasza Boranieckiego. Murowany z rodzimego kamienia, strop z wypalanej cegły, dach pokryty blachą ocynkowaną, na kościele wieżyczka z sygnaturką. Architekt nieznany. Styl budowli zbliżony do romańskiego, wystrój wnętrza barokowy. Wewnątrz ołtarz główny i dwa ołtarze boczne.

        W ołtarzu głównym obraz MB Nieustającej Pomocy z 1902 r. poświęcony przez papieża Leona XIII. Organy z r. 1892, wykonane przez Jana Śliwińskiego we Lwowie.

        Kamienna chrzcielnica przy której chrzczona była bł. Siostra Bernardyna- Maria Jabłońska. Polichromia z 1957 r. wyk. Bronisław Gawlik z Gdyni. Na ścianach zabytkowe obrazy Lipskich, fundatorów parafii.

        Obok kościoła murowana dzwonnica, w niej trzy dzwony. Za prezbiterium grota poświęcona MB z Lourdes

        Ponadto mamy tutaj cmentarz parafialny, o pow. ok. 1 ha, założony na pocz. XIX w., powiększony w r. 1999 o 0,50 ha, ogrodzony  z kaplicą cmentarną z II poł. w. XIX wielu.